Συμβουλευτική Οικογενειών

Είναι ευρέως αποδεκτό ότι σημαντικός παράγοντας των ενδοοικογενειακών διενέξεων είναι η έλλειψη επικοινωνίας. Σε κάθε μορφής ανθρώπινη επικοινωνία υπάρχει ένας πομπός που αποστέλλει το μηνυμα, ένας δέκτης που το αποδέχεται και το κατανοεί συμφωνα με την εκάστοτε ψυχοσωματική του συνιστώσα και φυσικά το μηνυμα που θέλουμε να επικοινωνήσουμε μέσα στο πλαίσιο της λεκτικής δεξιότητας του κάθε ανθρώπου.

Η ζωή μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον έχει γίνει ιδιαίτερα δύσκολη τα τελευταία χρόνια. Η οικονομική δυσπραγία σε συνδυασμο με τις αυξανομενες οικονομικές απαιτήσεις διαβιωσης έχουν δημιουργήσει ένα πλεγμα ανασφάλειας και αβεβαιότητας στη κοινωνία. Αναμφιβολα το πλέγμα αυτό έχει μεταφερθεί και μέσα στην οικογένεια. Η οικογενειακή ζωή, αποτελούμενη από άτομα με διαφορετικές ηλικίες και διαμορφούμενα θέλω και πιστεύω, ανέκαθεν ήταν χώρος συγκρουσεων και διεκδικήσεων. Η επικοινωνία αυτή διαμόρφωνε το αναγκαίο υπόβαθρο για την επίλυση τους συχνά μέσα απο συγκρουσεις αλλά και απο αμοιβαίους συμβιβασμούς.
Η συμβολή της επιδημίας έχει διευρύνει το ενδοοικογενειακό χάσμα. Εχει απομονώσει την οικογένεια ακόμα παραπάνω. Οι λέγομενη “κοινωνική αποστασιοποίηση” έχει μετατραπεί σε οικογενειακή απομόνωση τις περισσότερες φορές μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή και μέσα στα λεγόμενα “social media” που κάνουν τα πράγματα ακόμα χειρότερα προβάλλοντας τις περισσότερες φορές ιδανικές καταστάσεις η τουλάχιστον ουτοπικές λύσεις.

Η οικογένεια χρειάζεται επανακαθορισμό των προτεραιοτήτων της και μία καινούργια επικοινωνιακή στρατηγική που θα επικεντρώνεται στην άμβλυνση των συναισθημάτων της μοναξιάς και της κοινωνικής φοβίας που καιροφυλακτει σε κάθε γωνία αλλά και της θεσπισης ουσιαστικών στόχων για την επιβίωση των μελών της και την περαιτέρω ανάπτυξή τους.